zondag 6 november 2022

Inktviszwam (Clathrus archeri)

 Zaterdag, 05-11-2022, Oegstgeest

Samen met mijn vrouw de Inktviszwam (Clathrus archeri) ophalen. Voor ons een bijzonder nieuwe soort die we eindelijk na vele jaren zoeken op ons lijstje konden zetten mede dankzij Waarneming.nl.








zaterdag 22 mei 2021

Muurhagedis (Podarcis muralis)

Het Frontenpark is een stadspark en natuurpark aan de rand van het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. In het park bevinden zich aanzienlijke restanten van de vestingwerken van Maastricht.

Hier gingen we deze dag (20 mei 2021) de Muurhagedis (Podarcis muralis) ophalen. De muurhagedis heeft een smalle, platte kop en een relatief lange staart. Op korte afstand vallen de krachtige poten en de lange tenen op. De muurhagedis komt in ons land uitsluitend in Maastricht voor.


George en Mildred








zondag 20 oktober 2019

Oktober Paddenstoelentijd

Op zondag naar de waterleidingduinen, ingang Vogelenzang, gaan is eigenlijk geen goed idee.
Maar het was vandaag aardig weer dus vooruit dan maar.
Zoals verwacht was het weer een gekkenhuis om daar te komen en nog erger om van die mensen weg te komen.
Het begint al aardig een groot pretpark te worden, het enige dat nog ontbreekt is een reuze rad en een plek om een suikerspin te halen.
Maar wij verlieten snel de paden en kregen de rust om eens lekker op zoek te gaan naar paddenstoelen.
Na ruim 2,5 uur wandelen en struinen gingen we maar weer lekker naar huis. Moe maar toch voldaan.



Vliegenzwam
Rood met witte stippen blijft toch altijd erg leuk

Bruine satijnzwam
Het is een twijfelachtig benaming.
Mocht het niet juist zijn corrigeer ons dan. Wij horen dat  dan graag.






Bleekbruine bekerzwam

Gewimperde aardster


Geen idee ! Maar wel leuk !

Hier eigenlijk hetzelfde "Geen Idee"

Maar Oktober is ook de bronsttijd waarbij de mannetjes damherten gaan burlen en die lieten zich ook goed horen.
Voor de mannetjes een zware tijd.

Dit mannetje was het even goed zat.
We zagen hem liggen en liepen met een wijde boog om heen zodat wij hem niet verstoorde.



zondag 21 april 2019

Leersumse Veld

Deze dag stond in het teken van de Ringslang (Natrix natrix).
En deze wilde we ophalen op het Leersumse Veld bij de Leersumsche plassen.


Vorig jaar waren we er ook en toen was het geen succes voor wat betreft deze missie.
Om 09:30 uur waren aangekomen en gingen vrijwel direct op fotojacht naar de Ringslang.



We hadden geluk want vrij snel hadden we de eerste Ringslang te pakken. 
Antoinette had deze prachtig op de gevoelige plaat kunnen vastleggen.
En mijn kans om mooie foto's te maken zou later komen.
Deze rakker zat zich lekker op te warmen in het zonnetje die lekker over ons heen scheen.
Het was nog niet eens makkelijk om te fotograferen vanwege al het hoge gras waar ze zich in schuil hielden.
En nog sneller waren ze vertrokken maar onze missie was eigenlijk al geslaagd.
Gelukkig maar want de eerste vervelende hardlopers kwamen al aan gerend.
Hardlopen op deze veenachtige ondergrond trilt lekker door waardoor elk slangetje gelijk al de wijk neemt.
En daar worden we niet echt vrolijk van maar ja, iedereen mag op zijn wijze genieten van de natuur.



We besloten nog even te kijken bij de schuilhut omdat we daar vorig jaar een Ringslangetje zagen wegschieten.
De droogte van vorig jaar heeft ook hier zijn sporen nagelaten.
Nog steeds is er niet genoeg water gevallen en dat konden we goed zien.
Waar nu modder te zien is was vorig jaar allemaal water.

We gingen nog een keer langs de plassen in de hoop toch nog een slangetje te vinden.
In de verte zagen we de koeien lekker door de plas heen lopen.
Wij maar denken dat het ontzettend diep is.




Na dit leuke tafereel zagen we opeens toch nog een Ringslang zwemmen en duidelijk op jacht.





De twee kikkers (zie rode pijl) bleven héél stil zitten.
Maar op welke heeft de slang nu zijn zin gezet?
Het was de linker, die ging er even later snel vandoor.



De laatste ringslang die ook nog op jacht was was wel de kers op de taart.
Een geslaagde dag.

zondag 2 september 2018

Zomervakantie Mechelen Zuid Limburg Juli 2018

Dit jaar reisde we weer af naar ons geliefde Mechelen - Zuid Limburg.
Het landschap blijft ons toch elke weer boeien.
Ook nu weer leuke waarnemingen mogen doen ondanks de vreselijke hitte.
Zelfs een nieuwe soort voor ons mogen ontdekken.
Het grootste gedeelte van de vakantie was dit keer op de fiets maar af en toe toch even met de auto erop uit.
Bij de ENCI groeve hadden wij onze auto neer gezet om daar te gaan wandelen door de bossen en het mooie landschap.
Hier kijken wij uit naar L'Auberge (Château Neercanne).
Alles stond lekker in bloei.

De distel waren ook goed vertegenwoordigd en altijd een dankbaar onderwerp voor de camera.


Wilde peen (Daucus carota),
ook wel vogelnestje genoemd, is een plant uit de schermbloemenfamilie (Umbelliferae of Apiaceae). De plant komt algemeen voor in de Benelux.







Dit hommeltje was lekker bezig. Maakte zich helemaal niet druk om die man met de camera.

Het was zomer en dat hebben we geweten ook.
Eigenlijk was het gekke werk om op het heetst van de dag vlinders en libelles te gaan zoeken.
Maar ja, stil zitten kunnen we ook niet.


Enzio was ontzettend blij dat de Geul niet opgedroogd was. 
Dus die moest even snorkelen en liters water naar binnen werken.

En dan baas staat daar te verdampen om hem te koelen.

Maar het leverde wel weer iets op.
Voor ons een nieuwe vlindersoort.


Gele luzernevlinder

Een stille hoop had ik dat we een Veengeeltje zouden vinden maar dit is toch ook wel erg mooi.

De gele luzernevlinder (Colias hyale) is een dagvlinder uit de familie witjes (Pieridae).
Kenmerkend voor deze soort is de witte acht (8) op de onderkant van de achtervleugel.
De onderste cirkel van de '8' is veel groter dan de bovenste.
De voorvleugel heeft een uitgestrekte zwarte punt met een geel raster.

Deze Wants is altijd wel grappig om te zien. Aparte beestjes blijven.

Weekschildkever
Vraag me niet welke variant het daarin is dus dan maar een algemene naam.

Zo al eerder is gezegd "het was warm, erg warm".
Zelfs de koeien begonnen bijna te zwemmen.


Langs de kant van boerenweggetjes vindt je heel erg veel spinnenraggen.
Neem eens rustig de tijd om te kijken wat er in die trechtervormige webben zit.

Gewone doolhofspin
De gewone doolhofspin (Agelena labyrinthica) is een spinnensoort uit de familie trechterspinnen (Agelenidae).
De vrouwtjes worden 8 tot 12 mm groot, de mannetjes worden 8 tot 9 mm. De spin is meestal te vinden in dichte begroeiing bij zonnige bosranden. De doolhofspin creëert enorme trechterwebben tussen gras of lage vegetatie.

Nu hebben wij het niet zo op spinnen dus het was grensverleggend.
Maar wel een leuk resultaat.

Op het programma stond nog altijd de Muurhagedis (Podarcis muralis).
Mijn broer Willem Pompert had ons verteld waar we die konden vinden.
En ja, ze zijn wel erg leuk en bijzonder mooi om te zien.
Dus een hoop foto's want we konden niet ophouden met foto's maken.













De muurhagedis (Podarcis muralis) is in Europa de bekendste vertegenwoordiger uit de familie echte hagedissen (Lacertidae).
De hagedis heeft een meestal bruine kleur, een lang en plat lichaam en een lange staart.
De hagedis komt in een groot deel van Europa voor, ook in België en Nederland.
De naam muurhagedis refereert aan de voorkeur voor muren en steenhopen als habitat.
Ook de aanduiding in andere talen en de wetenschappelijke soortnaam met de soortaanduiding muralis verwijst hiernaar.
De muurhagedis bereikt een lengte van ongeveer 15 tot 20 centimeter en wordt maximaal 22 cm lang.[1] Het lichaam en de kop zijn sterk afgeplat, de poten en tenen zijn relatief lang, de tenen zijn voorzien van scherpe klauwtjes.
De lange en relatief dunne staart beslaat ongeveer 60 tot 200 procent van de kopromplengte als deze niet is afgeworpen.
De muurhagedis kent net als andere hagedissen caudale autotomie; het afwerpen van de staart als deze wordt beetgepakt.
De staart groeit weer aan maar is korter en donkerder dan de originele staart.